Na deze blogpost besloot ik om me de rest van de maand volledig te richten op de Geefmaand (waar ik overigens ook heel blij van word). Schrijven daarover doe ik in de facebookgroep Geefmaand November, de Geefmaand-nieuwsbrief en op Verdubbeldame.nl.
Dag 42
Naar bed met Rosie. In mijn maandagse logeerhuis, na een heftige dag waarop twee collega's ziek waren en we met z'n tweeën het activiteitencentrum moesten bestieren, en we de ambulance moesten bellen voor een mevrouw die het bewustzijn verloor. 's Avonds bijkomen dus.
Dag 43
Het mooiste moment van vandaag was toen ik weer in Lent terugkwam van mijn werktweedaagse in Rotterdam, en ik op de bank naast mijn vriend neerplofte om anekdotes te vertellen, zodat we samen hard zaten te lachen. En dat staat nou net niet op de foto.
Dag 44
Vandaag had ik dikke geefpret. Ik postte een stapel kaarten aan vluchtelingen en zieke kinderen, en ging de stad in om kaartjes te kopen om de dag erna te versturen aan andere deelnemers van de Geefmaand.
Dag 45
Eerst moest ik schrikken en toen lachen. Met mijn in de haast over de klerenkast gegooide kleren leek het wel of ik een ongenode gast in de slaapkamer had bungelen.
Dag 46
Ik was stikzenuwachtig van tevoren, maar vandaag heb ik in een beschermde woonvorm liedjes gezongen voor en met ouderen met dementie. Ik had geen idee hoe het zou gaan, maar al bij de eerste regel van "Op de grote stille heide" vielen ze in. Een "Tien met een griffel!" gaf een dametje me na elk liedje.
Maar ik heb ook de hele week al dolle pret om de Geefmaand, en om te lezen over al die gekke, lieve acties die de andere deelnemers uithalen.
Dag 47
Hierbinnen is een verjaardagsfeestje van buren aan de gang, nu tegen enen nog steeds (en er zitten ook mensen aan het kampvuur). Om half negen was ik even wezen kijken, maar toen waren er allemaal mensen die ik niet kenden en die stonden te kletsen. Dat vind ik veel te spannend, dus toen glipte ik bij de eerste de beste gelegenheid weer de deur uit. Om half twaalf ging ik nog een keer kijken. Toen viel ik binnen tijdens het Balkan-uurtje met dj, en dat was lekker dansen!
-------------------------------------------------------------------------------------------------
"Kan jij blij zijn voor 100 dagen in een rij?" Die uitdaging wilde ik wel aangaan! #100happydays
-------------------------------------------------------------------------------------------------
O, wat leuk dat je de stap gezet hebt om te zingen met bejaarden! Dan is die drempel ook meteen weer weg. En zo te lezen is het in de smaak gevallen. Een tien met een griffel van mij!
BeantwoordenVerwijderenHoe kom je trouwens aan die optredens, doe je dat via een stichting, of bel je zo'n woonvorm op, of belden ze jou?
Ik zag een vacature voor zangbegeleiders bij de Nijmeegse vrijwilligersvacaturebank. Het was inderdaad erg leuk. Het was wel lastig dat er geen verpleging in de buurt was en ik dus tegelijkertijd aan crowdmanagement moest doen. Naast me zat een vrouwtje steeds aan mijn mouw te trekken om onduidelijke dingen te zeggen en te vragen (en dan zeggen "Nou ja ze zingt gewoon door" als ik haar geen aandacht gaf), en ze probeerde steeds op te staan vanuit haar rolstoel. Een andere mevrouw zat te vloeken als een bootwerker toen ik aankwam en liep onrustig heen en weer, en daar werden anderen dan weer boos om. Maar ik ga volgende maand weer hoor! En over twee weken eerst in een ander huis.
Verwijderen