Kleurig minimalisme

Minimaliseren is verslavend

Spullen wegdoen is mijn hobby. Mijn vriend zou er waarschijnlijk een andere term voor gebruiken. Iets in de trant van 'ziekelijke obsessie' of 'onzinnige verslaving'. Edit: ik heb het even nagevraagd en 'dwangneurose' is volgens hem de juiste term.

En ja, misschien ziet hij het een stuk helderder dan ik. Minder spullen zou meer rust moeten brengen, maar je zou kunnen beargumenteren dat het bij mij inderdaad gevaarlijk dicht tegen een verslaving aanschurkt. De roes als ik kan 'scoren' door weer iets de deur uit te werken. De afkickverschijnselen als ik weer te lang niks heb weggedaan. Dan gaat mijn blik onrustig door de kasten, op zoek naar 'scoormogelijkheden'. Ik denk dat ik in een zwart gat zou vallen als ik klaar was met spullen wegdoen.

Deze week las ik ergens in een minimaliseergroep op facebook een bericht in de trant van: "Help, ik zit in een impasse! Ik heb al zoveel weggedaan dat ik nu niet meer weet wat ik kan wegdoen!" Ieder weldenkend mens zou denken: "Missie geslaagd dus. En nu lekker op je lauweren rusten en genieten van je opgeruimde en ontrommelde huis. Daar was het je per slot van rekening allemaal om te doen, toch?" Maar niet de verslaafde minimalist. Voor hem (m/v) (en daar reken ik mezelf onder) is spullen wegdoen is niet langer het middel tot een hoger doel. Minimaliseren is verworden tot een doel op zich. Een hobby. Een obsessie. Een verslaving. Edit: een dwangneurose.
 
Lege kamer, bonte muren

Ik had eens zoveel weggedaan dat mijn huis begon te echoën. Toen kocht ik een paar emmers latex in bonte kleuren. Dat hielp niet tegen de echo, maar wel tegen het kille gevoel. Op foto's zijn minimalistische interieurs altijd wit en strak. Ik hou helemaal niet van wit en strak. Laat mij een tekort aan spullen maar compenseren met een kakofonie aan kleuren.

Mijn woonkamer heeft nu de uitstraling van een aquarium, met groene, blauwe en turquoise tinten. Inmiddels is 'ie ook weer wat minder leeg, dus de echo is nu wel weg.

Spullen de deur uit

Maar goed. De op handen zijnde verhuizing geeft me weer een excuus om de bezem door het huis te halen. Ik heb me zelfs ingeschreven voor de e-cursus 'Minimaliseer je leven in 4 weken', dus ik kan mijn lol nog op.

Anticiperend op de opdrachten ging er vandaag al iets groots de deur uit. De plant met wie ik al een poosje een wedstrijdje deed wie van ons beiden het grootst en het breedst werd vond via facebook een nieuw plekje bij een vriend-van-een-vriend, een paar huizen verderop. Hij is mooi, maar veel te groot voor de verhuiswagen en mijn nieuwe huisje. 

Ik zette meteen nog wat andere dingen op weggeefgroepen. Een wasrekje. Een boek. En wat kleding en kleden waar tot op heden weinig belangstelling voor wordt getoond. En ik verhuisde wat boeken en dvd's naar de boekenkast van onze woongemeenschap.

Rondleiding door mijn woonkamer

Maarre... is het leuk als ik nu mijn mond hou en even een rondje woonkamer doe?

Zoals je ziet kan er nog van alles weg. Maar dat geeft niet, dan heb ik voorlopig tenminste een hobby.