Moment 1: Ik heb al vier weken geen warm water. Vandaag kwam er een mannetje langs om mijn warmptepomp opnieuw aan een reparatiepoging te onderwerpen. Hij was nogal wat tijd bezig, dus af en toe moest er een kop koffie in. Terwijl de reparateurs van vrijdag de koffie staande naast mijn warmtepomp naar binnen goten, kwam deze man aan mijn eettafel zitten. "Ben je muzikant?" vroeg hij, kijkende naar mijn instrumenten, vrijwel meteen gevolgd door een "Mag ik?" En voor ik het wist zat de man met mijn trekzak in mijn handen, waar hij uiteindelijk trots de eerste regel van "Op een grote paddenstoel" op wist te spelen. Bij de tweede koffiepauze greep hij naar mijn gitaar en naar mijn liedboekje met liedjes die ik voor dementerenden zing. Voor ik het wist zongen we samen "De klok van Arnemuiden" en "Twee motten."
Het ultieme happy-day-momentje zou geweest zijn als de reparatie gelukt zou zijn. Helaas, hij wist wel te herleiden waar het aan schortte, maar dat blijkt het pakkie-an van een ander bedrijf. Dus nu weer afwachten. Maar om die man in werkkleding die met mijn muziekinstrumenten in handen zat moest ik toch ook wel erg gniffelen.
Moment 2: Buurkatten op visite, altijd gezellig! Vooral als het er maar eentje is. De territoriumstrijd is nog niet gestreden, dus meerdere buurkatten tegelijkertijd in mijn huis betekent meestal matten. Voor de verandering ging het vandaag goed, met twee katten tegelijk. Nummer drie liet ik toch maar voor de deur staan.
(Met de klok mee: Ronja op bed, daarna Birk op bed, en Ronja verdreven naar de koffer)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
"Kan jij blij zijn voor 100 dagen in een rij?" Die uitdaging wilde ik wel aangaan! #100happydays
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Wat een ontzettend mooi verhaal!
BeantwoordenVerwijderenToevallig kwam er gisteren iemand om mijn warmtemeter te vervangen, en die begon meteen te zeiken dat hij de kruipkelder niet in mocht wegens veiligheid. Waarop ik zei dat het mij niet uitmaakte of hij het wel of niet deed, dat ik er niet eens om gevraagd had, maar dat Evides mij had verzocht ervoor thuis te blijven. 'Jullie willen die warmtemeter toch vervangen? Ik kan er ook niks aan veranderen dat hij in de kruipkelder zit.' Waarop die jongen een heel verhaal begon waar ik geen enkele boodschap aan had, namelijk dat hij zzp-er was en de veiligheidsvoorschriften moest volgen. 'Nou, dan doe je het niet.', zei ik geirriteerd, maar uiteindelijk deed hij het wel. Hij hoefde er niet eens voor de kruipkelder in, het kon gewoon van bovenaf. Ondertussen had ik bedacht dat we een beetje verkeerd gestart waren deze ochtend, dus bood ik hem een kop koffie met opgeschuimde melk aan, en maakte we nog een gezellig praatje over de voor- en nadelen van zzp-er zijn. Het gaf mij een goed gevoel dat ik de sfeer weer ten goede had weten te keren. Maar als ze dan ook nog muziek gaan maken... ja, dat is natuurlijk helemaal goud waard!
Dat is ook een leuk verhaal :). Misschien moet je wat muziekinstrumenten voor het grijpen leggen de volgende keer, je weet maar nooit...
VerwijderenIk zie nou dat ik het de hele tijd over de warmtemeter heb, maar het was de WATERmeter. (Ach, de leeftijd, hè... de grijze celletjes werken niet meer zo goed)
BeantwoordenVerwijderenWauw wat een leuk moment!
BeantwoordenVerwijderenMisschien moet ik ook eens kijken of mijn warmtepomp het nog wel goed doet.... maar volgens mij héb ik helemaal geen warmtepomp...