vrijdag 8 mei 2015

Daar wonen we dan...

Bijna een maand geleden schreef ik mijn laatste bericht. Inmiddels woon ik al anderhalve week in onze strowijk in Lent, en sinds gisteravond heb ik internet. Met de buurman onderhoud ik innige contacten, want dat is niet geheel toevallig mijn vriend. 'Samenwonen light' noemen we dat. In Rotterdam zaten er twee verdiepingen tussen, en nu nog maar een -overigens prachtig geleemstuct- kalkzandstenen wandje.

Goh ja, hoe moet ik die maand in een paar alinea's samenvatten? Die ontzettend hectische maand van op en neer pendelen tussen Rotterdam en Lent, klussen, ad hoc oplossingen zoeken voor dingen die misgingen (bestelde verfpot onderweg gebarsten, favoriete laminaat niet op voorraad leverbaar, dat soort dingen die je er eigenlijk niet bij kunt hebben in zo'n periode), een vette allergische reactie op het bouwstof die me mijn longen uit mijn lijf deed hoesten, en tenslotte een boel stampij in de media. Laat ik er gewoon een paar kopjes van maken.

Opgeruimd staat netjes

Ik heb eindelijk ontdekt waar mijn dwangneurotische minimalisme goed voor is. Toen ik begon met dozen inpakken en ontdekte dat ik alleen al voor mijn fotoboeken vijf halve dozen nodig had, moest ik steeds heel hard (met opgeheven armen) roepen: "Spullen!! O, ik heb zoveel spullen!" Met een boel echootjes door de dag heen; tijdens een film, tijdens het eten, in bed, steeds lispelde ik onwillekeurig voor me uit: "zzpullennn...".  Maar al snel bleek dat het allemaal toch wel reuze mee viel met die hoeveelheid spullen van mij. Ze zaten ook in een wip in de verhuiswagen.

Alhoewel ik pas met het schilderen van mijn huis begon toen bijna iedereen al klaar was, haalde ik iedereen ruimschoots in door de dag na mijn verhuizing al volledig ingericht te zijn. Op zondag sleepten we mijn 15 dozen en wat meubels mijn nieuwe huis in en ging mijn broer in de weer met een boor om lampen en gordijnroedes op te hangen. Maandag haalde ik mijn spullen uit de dozen en zette ze in de kasten.

Waarna ik triomfantelijk op de bank ging zitten. Klaar! Twee dagen na mijn verhuizing zag mijn huis er zo uit:








Alleen mijn klerenkast moet nog in elkaar gezet, maar dat ziet toch niemand, en dat ben ik zelf al bijna vergeten na twee weken met een kledingberg leven. Ik heb toch nog geen spiegel, dus het valt me toch niet op hoe verkreukeld ik er al dan niet uit zie.

Ter vergelijking, mijn vriend zit er zo bij:


En dan doet 'ie het heus niet slechter dan de andere mensen. Het betekent wel dat alle buren één voor één langskomen om iets te lenen uit mijn georganiseerde huishouden. Mijn oven, een busje kerrie, plakband, punaises, een schroevendraaier, ik weet het met een gedecideerde greep tevoorschijn te toveren (behalve die punaises dan). Of ze komen een plasje doen op mijn wc, of zich douchen onder mijn douche.

De opening

Op 1 mei was de officiële opening van het complex. Iedereen die bij de bouw betrokken is geweest was ervoor uitgenodigd: woningcorporatie, aannemer, gemeente, provincie en andere professionals, maar ook de vele bouwvrijwilligers die de houtskeletten hebben opgevuld met stro en afgewerkt met leem. Het was een vrolijke, zonnige dag. En ook de dag waarop de buurkinderen ontdekten dat ik kan schminken, dus ik ben meteen al een favoriete buuf.


Circus

Aan de opening ging een waar mediacircus vooraf. Ik doe al heel lang achter de schermen de PR -website, social media, persberichten schrijven- maar had er al die tijd onderuit weten te komen om oog in oog met journalisten te staan. Nu stond mijn telefoonnummer onder de persuitnodiging en was er geen ontsnappen meer aan. Het eerste tv-interview ging nog hakkelend, maar als snel stond ik voor kranten, tv en radio mijn zegje te doen alsof het niets was. Ik kreeg er nog lol in ook.

Vakantiegevoel

Nu is de rust wedergekeerd. Dat wil zeggen: echt rustig is het hier nooit. Terwijl ik op de bank zit te typen hoor ik vanaf meerdere plekken het geluid van boormachines. De buurman is zelf kasten aan het maken. Een andere buur is met de vloer bezig. Ik hoor gepraat en gelach, en gestommel van voeten op de houten galerij. De galerijen functioneren als ontmoetingsplek. Vooral met mooi weer is het heerlijk om over de balustrade te hangen, en loom gade te slaan wat er allemaal gebeurt. 

"Nou, ik ga maar weer eens naar mijn tent," zeggen de overbuurvrouw en ik tegen elkaar om ons campinggevoel te onderstrepen. Ja, het is hier net een vakantieoord. Dat voelt zo nu ik hier vers neergestreken ben vanuit een betonnen bunker in Rotterdam, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het gewoon zo blijft. Vakantie in eigen huis.

21 opmerkingen:

  1. Wat fijn, op vakantie in je nieuwe huis. ik wens je veel woongenot en geluk op je nieuwe stekkie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooi geworden en nog heel veel vakantiegevoel toegewenst! Komt vast goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik weet niet zoveel van snelwegen. Als je vanuit Lent naar Nijmegen rijdt over de Waalbrug is het links. We kijken uit op de dijk met daarachter de Waal.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Veel woonplezier! Het ziet er prachtig uit!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat is het gaaf geworden! De veranda vind ik ook heel leuk. En wat komt alles mooi tot zijn recht, juist doordat er niet teveel spullen staan.
    Ter vergelijking: ik had 25 dozen en ook nog ongelofelijk veel losse zooi. Maar had het ook binnen een dag ingericht, was net als jij niet te houden...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tussen dozen zitten is gewoon niet leuk! Je bent even een dagje druk, maar dan heb je ook wat.

      Verwijderen
  6. Wow, wat is het toch mooi geworden! Wens je heel veel geluk en mooie dingen op je nieuwe woonplek. Het klinkt en ziet eruit als een heel fijne stek.
    En zo lekker, gewoon snel kunnen verhuizen! Maar je hebt de buurman nog niet echt aangestoken zie ik? ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De buurman zat daags na zijn verhuizing meteen weer tot over zijn oren in allerlei deadlines... Het voordeel van naast elkaar wonen is dat ik me er zelf niet druk om hoef te maken (als we hadden samengewoond had ik hem allang aan de kop gezeurd dat die troep weg moest)

      Verwijderen
    2. Haha, dat is precies 1 van de redenen waarom meneer F. En ik niet samen wonen...

      Verwijderen
    3. ... Al moet ik toegeven dat ik hem nou ook wel aan zijn kop hen gezeurd om me te helpen, want hij is een ervaren klusser en ik toch wel een beetje een prinses op de erwt. Helaas ben ik niet zo stoer als ik eigenlijk zou willen....

      Verwijderen
    4. Wij kunnen allebei niet klussen. Dat is best onhandig. Ik had het geluk dat mijn verhuizing snel ging en dat mijn broer daarna nog wel te porren was om lampen en gordijnrails op te hangen. De rest van mijn huis heb ik met ductape en van dat extra sterke dubbelzijdig tape in elkaar gezet (douchegordijn, toiletrolhouder, handdoek- en garderobehaakjes) en die laatste lampen komen heus nog wel eens. Jurjen heeft nog steeds geen enkele lamp hangen.

      Verwijderen
  7. Proficiat met je nieuwe woonst. Ik hoop dat je er heel gelukkig mag worden....Binnenin ziet het er allemaal mooi, gezellig en functioneel uit maar ik denk niet dat ik graag in zo een, 'k weet niet hoe ik het moet noemen, wooneenheid ? zou willen wonnen : ik denk dat je daar nogal weinig privacy hebt..... liesbet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Liesbet, dank je wel! Ik ben best op privacy gesteld en die heb ik hier gelukkig ook wel hoor! We hebben 21 zelfstandige woningen (eenpersoons, tweepersoons, gezinswoningen en eengezinswoningen) en die hebben gewoon alle voorzieningen voor zichzelf. Daarnaast hebben we drie woongroepen voor mensen die wel wat knusser willen wonen; die delen keuken en badkamer. Het enige waar ik aan moet wennen is dat er mensen langs je raam kunnen lopen. Nu de rust wat neerdaalt valt het wel mee met het aantal passanten. Maar ik kan altijd nog kiezen voor vitrage of plakplastic.

      Verwijderen
  8. Mooi. Jouw tinten zijn heel mooi in huis. En al die leuke accessoires die ik zie hangen.

    Ps: zijn de balkonnetjes wel sterk genoeg om daar met z'n allen op te staan?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Yes, de galerijen zijn ervoor gemaakt! Al had het ons wel mooi veel publiciteit opgeleverd als we voor het oog van al die camera's en lezen met z'n allen door de galerijen waren gezakt. We wilden het liefst overal Europees hout, maar de aannemer en woningcorporatie stond erop dat we voor die galerijen en buitenbalken wel (gecertificeerd) tropisch hardhout zouden nemen. Juist om de stevigheid te garanderen.

      Verwijderen
  9. Hard gewerkt, en mooi geworden.
    En bevalt Lent/ Nijmegen na Rotterdam ?
    Succes met z'n allen

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Gaat de goede kant op zo te zien! Veel plezier met het klussen en op een mooi resultaat voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heel mooi geworden, ik wens je een heerlijke toekomst toe. Misschien weer meer tijd voor blogberichtjes ?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Leuke woonkamer, lekker licht en mooi ingedeeld! Met een paar mooie rolgordijnen voor het raam kan je nog mooier met de lichtval thuis spelen, misschien kan je wat met deze tip:) veel woonplezier!

    BeantwoordenVerwijderen